อัลเลาะห์ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ให้เวลาแก่เราทุกคนมาเท่ากัน นั่นคือ แต่ละวันมี 24 ช.ม. เราควรจะได้บริหารเวลาซึ่งเราได้มาเหมือนกับคนอื่น ให้เหมือนกับคนอื่นที่เขาใช้มันให้หมดไปอย่างมีคุณภาพ อย่างคุ้มค่า วันหนึ่งของเรา ชั่วโมงหนึ่งของเรา เราควรจะได้จัดตั้งงบประมาณ เพื่อการบริหารให้มีประสิทธิภาพ เราควรทำอะไรให้เสร็จ สักอย่างหนึ่งในชั่วโมงนี้ และหรือในวันนี้

เป็นเรื่องจริงที่ต้องยอมรับกันว่า หลายคนเขาบริหารได้เก่งกว่าเรา เขาเสียเวลาไปเพียงชั่วโมงเดียว เขาดีกว่าเราเสียเวลาไปถึงหนึ่งวัน เขาทำอย่างไร ? เขาก็คนเราก็คน เป็นเรื่องที่คนอย่างเราจะปฏิเสธที่จะคิดในจุดนี้ไม่ได้

เวลาที่เราได้มาก็เท่ากับเวลาที่เราสูญไป เพราะวันตายนั้นเป็นกำหนดการที่แน่นอน ดังอัล-กุรอาน กล่าวว่า

ความว่า "เมื่อพวกเขาถึงกำหนดแห่งความตาย พวกเขามิอาจประวิงมันหรือต่อเวลามันออกไปได้แม้เพียงประเดี๋ยวเดียว และพวกเขาก็มิอาจให้มันเกิดขึ้นก่อนกำหนดการ ดังได้กล่าวแล้วได้แม้เพียงประเดี๋ยวเดียว"

ดังนั้นหากเราถูกกำหนดการตายไว้ในวันศุกร์หน้า เมื่อเรายังอยู่ในวันพรุ่งนี้ ซึ่งเป็นวันเสาร์แปลได้ความว่า อายุของเรายาวกว่าวันนี้อีกหนึ่งวัน นั่นคือเราได้อายุเพิ่มมาอีกหนึ่งวัน กล่าวคืออายุของเราลดน้อยไปอีกหนึ่งวัน มันเป็นสิ่งที่ให้แง่คิดแก่เราว่า เราควรจัดการอย่างไรกับมันจึงจะเป็นประโยชน์ หรือจึงจะเป็นการได้มามากกว่าเสียไป แม้ความจริงมันจะเป็นทั้งได้และเสีย สอดคล้องกับแง่คิดที่ว่า ลมมันจะพัดไปทางใดนั้น เราจะบ่ายเบนมันไปพัดทางอื่นไม่ได้ แต่เราสามารถดัดหรือโน้มใบเรือให้เรือแล่นไปทางไหนก็ได้ แม้จะให้มันวิ่งทวนลม

เวลาเป็นสิ่งสำคัญ เป็นของมีค่า เป็นสิ่งที่เราจะเก็บกักตุนไว้เพื่อใช้ในอนาคตเหมือนสิ่งของอื่น ๆ ไม่ได้ มันเป็นสิ่งที่มีความสำคัญ ไม่มีใครหรอกที่จะฆ่าสิ่งที่ตนเองยอมรับว่าสำคัญ นอกจากคนโง่เท่านั้น มีคนเป็นจำนวนไม่น้อยที่ฆ่าเวลาของตัวเอง ปล่อยให้มันผ่านไปได้ไม่เก็บกอบเอาผลประโยชน์ที่มันมาหยิบยื่นให้มันนำมาให้ถึงตัวเราเลยไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน

เวลามีทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เราต้องเป็นผู้ที่ก้าวไปพร้อมกับมันอย่างมีข้างหลังที่งดงาม

เวลาที่เป็นของเราแล้ว เราแก้ไขไม่ได้แล้ว แต่เวลาที่กำลังจะเป็นของเรา หมายถึงเวลาในอนาคตนั้น หากเรามีการเตรียมตัวเตรียมใจ มีการวางแผนล่วงหน้าเอาไว้ มันจะสามารถชดเชยความล้มเหลวหรือสูญเสียในอดีตได้

เวลาในอนาคตเปรียบประดุจรถเร็วที่ปราศจากคนขับ เราควรจะเป็นผู้โดยสารรถคันนั้น หรือเราควรจะเป็นคนขับ เพื่อใช้ประโยชน์จากแรงขับเคลื่อนของมันพาเราไปโน่นไปนี่ ใช้มันให้หมดไปอย่างสำคัญได้ประโยชน์ หรือเราจะเป็นเพียงผู้โดยสารมันจะเป็นอย่างไร จะไปไหนก็ชั่งหัวมัน ถ้าเราเป็นโชเฟอร์ เราก็จำต้องรู้ถึงกลไกการควบคุม เราต้องมีจุดหมายปลายทาง เราต้องรู้กฎการใช้รถใช้ถนน แล้วอนาคตซึ่งประดุจรถที่มีความเร็วสูงนั้น จะให้ประโยชน์แก่เราอย่างมาก

ในฮะดีสของท่านนะบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ความว่า "คิดประเดี๋ยวเดียว (หรือคิดสักนิด) ดีกว่าทำอีบาดะฮ์เป็นปี" ให้ความเข้าใจแก่เราว่า เวลาเพียงประเดี๋ยวเดียว หากเราใช้เป็น ดีกว่าเวลาเป็นปี ๆ ถ้าเราไม่ฉลาดใช้

มนุษย์เป็นจำนวนมากได้รับความขาดทุน ทั้ง ๆ ที่พระเป็นเจ้าได้ให้สิทธิในเรื่องการเป็นเจ้าของเวลา ต่อชั่วโมง ต่อวัน ต่อเดือน และต่อปีเท่า ๆ กัน

อัล-กุรอานกล่าวว่า ความว่า "ขอยืนยันต่อเวลาก่อนค่ำ แท้จริงมนุษย์นั้นอยู่ในภาวะขาดทุน นอกจากผู้ที่ศรัทธา และปฏิบัติความดี และผู้ที่ตักเตือนเป็นในสัจธรรม และเป็นขันติธรรมเท่านั้น"

เมื่อธุรกิจการใช้เวลามีทั้งขาดทุนและกำไรและเป็นธุรกิจของเราทุกคน ไม่ว่าเราจะเป็นใคร ขอเพียงให้รู้ตัวเองว่าเราเป็นใครเท่านั้น เราก็คงจะบริหารธุรกิจของเราให้มีผลกำไรและพยายยามบริหารให้มีกำไรมากที่สุด อัล-กุรอานโองการนี้บอกเราชัดเจนครับว่า จะต้องบริหารอย่างไรจึงจะไม่ขาดทุนในธุรกิจสำคัญนี้